Dromen, denken, overleggen, hard werken en hard genieten.

Deel 1:

Het is 2020, mijn vriendinnetje is zwanger en de hele wereld staat op z’n kop vanwege het Coronavirus. Tot begin 2020 hadden we samen een heerlijk leventje, hard werken en veel genieten. Lekker veel reizen, af en toe een feestje en natuurlijk flink sporten. Door zo’n Coronacrisis en de komst van een heel erg gewenste baby gaat er natuurlijk wel het een en ander veranderen.

We vragen ons af hoe we ons leven net zo leuk houden als voor die tijd en tegelijkertijd wel de beste zorg voor ons kindje kunnen bieden. Al snel kwamen we tot de conclusie dat onze ‘verre reizen plannen’ wel een tijdje de koelkast in kunnen. Reizen naar wat minder ontwikkelde gebieden met zo’n kleine baby is niet heel praktisch. Ook het sporten, de terrasjes op zonnige dagen en de feestjes moeten misschien wat anders ingericht worden.

Langzaam begint het idee om een eigen camper te kopen te ontstaan. Het zou wel heel leuk zijn als die camper gewoon helemaal ingericht met onze eigen spullen altijd vakantieklaar staat voor de deur. Bezoekjes aan verre vrienden en familie kunnen we dan voortaan in twee dagen doen en reizen met een baby in een camper is hartstikke comfortabel. Snel volgen ook al talloze bestemmingen waar we ooit wel een keer naartoe willen. Italië, Noord Macedonië, Lapland in de winter, Portugal en als we er ooit de tijd voor kunnen vinden misschien zelfs Azië of Centraal Azië.

Een ‘standaard’ camper is misschien niet het ideale voertuig voor ons, een camper met vierwielaandrijving past eigenlijk wel wat beter bij onze ideeën. Het enthousiasme begint al aardig te groeien en we gaan direct op zoek naar mogelijke 4×4 campers of een 4×4 bus die we om kunnen bouwen. Helaas is er op dat gebied heel weinig te vinden, ze zijn te zwaar te lomp, te oud, te duur of veel te veel ervaring. Een enkele oude brandweerauto of ambulance zou nog in aanmerking kunnen komen maar na wat bezichtigingen en veel speurwerk hebben we dat plan ook maar laten varen. Zo’n oude brandweerwagen is wel leuk maar het blijft een oude machine met een ‘smerige’ motor die niet overal toegelaten wordt.

Op 12 december is het dan zover, onze prachtige zoon Daan is geboren! We zijn helemaal in de wolken maar het camperplan blijft wel in ons achterhoofd zitten. Op een van de laatste dagen van 2020 kopen we een mooie Mercedes Sprinter met een dubbele cabine en vierwielaandrijving. Geen bus maar een chassis-cabine met een laadbak die we willen gaan demonteren zodat we een mooie basis hebben voor een helemaal nieuwe camperopbouw.

De maand januari wordt een maand van ideeën bedenken, schetsen, opnieuw beginnen, schetsen en uiteindelijk de hele camper opbouw in 3D uittekenen. Heel leuk om mijn oude vak weer eens te beoefenen. Als de tekeningen een beetje vorm beginnen te krijgen begint de zoektocht naar mooie materialen. De camper is in basis wat zwaarder dan een standaard chassis dus eigenlijk moeten we wat lichter proberen te bouwen door het gebruik van hoogwaardige materialen.

Deel 2:

Na het uitzoeken van de belangrijkste materialen kan dan eind januari de echte bouw beginnen. De eerste klus is het maken van het frame voor de vloer en de verstevigingen in de zijwanden. Als deze spullen klaar zijn dan kan daar een sandwich paneel van geperst worden. In de vloer moeten wat kabeldoorvoeren voor het leidingwerk (gas, water en elektra) gemaakt worden zodat ik straks alles netjes weg kan werken. Om te voorkomen dat leidingen kunnen bevriezen maak ik alles door de vloer, en niet onder de bodem in de koude buitenlucht.

Terwijl de panelen gemaakt worden kan ik mooi aan de slag met de kasten voor het interieur. Om gewicht te besparen en omdat we het mooi vinden maak ik paneeldeuren met een stevige buitenrand en een dunne binnenkant. Het interieurbouwen is grotendeels nieuw voor mij dus dat vergt even wat extra inspanning. Na flink wat zaag-, frees-, schuur- en timmerwerk begint het uiteindelijk al heel wat te lijken. Er zijn tegenwoordig zo veel mooie materialen verkrijgbaar om het er heel professioneel uit te laten zien. Zo hebben we gekozen voor soft-close sluitingen op alle deuren en lades, fraaie laderails met geïntegreerde zijwanden en zelf-sluitende grendels zodat we niet kunnen vergeten om de kasten te vergrendelen als we gaan rijden.

Dat schilderen is nooit mijn grootste hobby geweest maar gelukkig was dat een klusje wat we thuis konden doen zodat Kim daar ook mooi bij kon helpen. Heel blij met dit mooie resultaat!

Op het dak van de camper willen we een stoere dakrails maken, in deze rails kunnen we mooie de verplichte verlichting en de verstralers verwerken. Omdat de panelen voor de vloer en wanden nog niet klaar zijn is dit een mooi klusje om tussendoor aan te pakken. De dakrail ziet er straks heel robuust uit maar het is gemaakt van hele dunne aluminium buis en kunststof bochten om gewicht te besparen. Met op maat gemaakte steunen wordt hij straks op het dak van de camper bevestigd. Hoe dat er precies uit komt te zien verklap ik later.

Als in maart de panelen klaar zijn dan kan ik mijn mouwen pas echt opstropen, nu kan de bouw echt van start en wordt er ook snel wat resultaat zichtbaar. We hebben natuurlijk een fantastisch plan uitgedacht maar nu zal blijken of alles ook zo wordt zoals we voor ogen hebben.

Eerst begin ik met het plaatsen van de vloer op het chassis. Ik zet hem nu tijdelijk even vast met een paar bouten omdat ik de opbouw later nog moet kunnen verplaatsen voor het afwerken van de wanden. In de vloer maak ik gaten om de leidingen op te sporen die ik er al had ingemaakt. Ook worden de uitsparingen voor de wielen en bergruimte, de sleuven voor de afvoerleidingen en de voorbereiding voor de gaskast gemaakt.

Als de bewerkingen van de  vloer grotendeels klaar zijn wordt het tijd om de voorwand en de achterwand te plaatsen. De verbinding met de vloer en de wanden moet natuurlijk heel sterk zijn dus daar gebruik ik een polymeer kit voor. Deze kit heeft een hele hoge lijmsterkte, hecht op veel ondergronden en is blijvend elastisch.

Deel 3:

Na de voor- en achterwand wordt het wat spannender, de vloer van de alkoof moet geplaatst worden. Omdat deze slechts aan één zijde wordt ondersteund moet ik met stempels en opvulmateriaal de vloer op de juiste positie zien te krijgen. Gelukkig zijn er af en toe wat hulptroepen beschikbaar als het wat lastiger wordt. Als de alkoofvloer geplaatst is dan kan ik met de zijwanden alles aan elkaar verbinden. Eerst moet ik dan de uitsparing voor de deur erin maken en de zijwanden nog in het juiste model zagen. Alle hoeken moet ik wat afschuinen omdat we graag ronde afwerklijsten willen gebruiken.

Na het plaatsen van de zijwanden begint het model van de camper zichtbaar te worden. De stoere hoekige vorm passen mooi bij de vierwielaangedreven Mercedes. Ons enthousiasme begint steeds meer toe te nemen en we kunnen niet wachten tot we op pad kunnen! Voorlopig zitten we gewoon nog in een stevige lockdown dus tijd genoeg om te klussen 😊.

Voordat ik het dak ga plaatsen is het handiger om eerst een aantal van de meubeldelen alvast te plaatsen. Na het plaatsen van de kasten, een paar wanden, een deel van de keuken en de zithoek begint het goed zichtbaar te worden hoeveel ruimte er in deze compacte camper zit. Toen de meubeldelen bij ons thuis in de garage stonden nam het heel wat ruimte in beslag, gelukkig past het allemaal precies in de camper.

Het dak wordt op de grond alvast een beetje voorbereid, dat scheelt me straks veel werk op een trap. Wel zo handig en zo veilig. Het grote gat in het dak is voor de daktent. We wilden geen grote alkoof op de camper omdat hij daar heel lomp van wordt, deze daktent is een mooi compromis tussen een half-integraal en alkoof camper. In het dak zijn leidingen gemaakt waar ik straks de kabels voor de verlichting doorheen kan trekken.

De grove vorm is nu mooi zichtbaar maar het is echt nog ruwbouw, na het aanbrengen van de afgeronde hoeklijsten begint het een echte professionele camper te worden. Omdat we graag droog willen slapen leek het me verstandig om een dakje te maken boven het slaapgedeelte. Met een paar mooie dubbele scharnieren gaat het dak zowel aan de voor- als aan de achterzijde een eindje naar boven. Later wordt de tent, die we op maat laten maken, ertussen gemonteerd.

Voor de juiste stoere look heb ik een mooie dakrail gemaakt van hele dunne en lichte aluminium buis. De kabels voor de noodzakelijke verlichting en de verstralers kan ik mooi wegwerken in de buis. Met een hele ruwe coating die ontwikkeld is voor laadbakken van pick-up trucks maak ik de dakrail zwart. Deze coating wil ik later ook gebruiken voor het spuiten van de lijsten en onderrand van de camper. Maar voordat het zover is om te spuiten moet ik eigenlijk de buitenzijde eerst klaar hebben. De side-skirts, bergkist, zijdeur, instapbak, lichtbak en onderlijsten moeten er allemaal aan zitten voordat we weer een stap verder kunnen. Voor de side-skirts en lichtbak gebruik ik een hele lichte kunststof plaat die aan beide zijden bekleed is met een heel dun laagje aluminium.

Deel 4:

Na het plaatsen van de meeste carrosseriedelen is er een heel spannend klusje op komst, de contouren van de camper moeten gespoten worden. In mijn vorige baan heb ik wel veel te maken gehad met spuitwerkzaamheden maar zelf heb ik nog niet eerder zo’n complex object gespoten. Ik had me goed voorbereid en de ruwe coating schijnt vrij eenvoudig verwerkbaar te zijn. Voorbereiding is bij het spuiten een van de belangrijkste dingen. Omdat we de wanden wit willen laten (en de cabine liever ook) hebben we een flinke inpakklus. Als alles klaar staat dan kan de spuitklus beginnen, ik ben zo benieuwd naar het resultaat!

Na het uitpakken van de camper kon ik terugkijken op een behoorlijk geslaagde spuitklus. Op een paar kleine beginnersfoutjes na ziet het er echt fantastisch uit, van buiten lijkt het al bijna een echte professionele camper!

Het einde lijkt nu snel in zicht te komen maar zelf weet ik dat schijn bedriegt. Het echte werk moet eigenlijk nog beginnen, in mijn hoofd bedenk ik wat er allemaal nog moet gebeuren. Ramen, luiken, verlichting, kachel, kabels, leidingen, spatborden, trap, hefdak en nog veel meer. Maar moedeloos wordt ik er zeker niet van, eigenlijk is het hartstikke leuk om te doen zo. Het kost wel veel vrije tijd en ook valt het ons wat tegen om af en toe samen met het gezin aan de camper te klussen. Als we allebei aan de slag willen dan krijgt Daan te weinig aandacht naar zijn mening, en dat laat ‘ie dan ook duidelijk weten.

Na heel hard zoeken en veel geduld heb ik eindelijk een paar mooie passende ramen kunnen vinden. Het is altijd even een spannend momentje om grote gaten te zagen in de wand.

Na het plaatsen van de ramen en de luiken is het tijd om het hefdak beweegbaar te maken. Eerder schreef ik al dat ik het dak met dubbele scharnieren gemonteerd had en nu heb ik de gasveren binnen gekregen. Het is altijd een klein beetje gokken welke kracht deze veren moeten hebben om het dak met tent en zonnepaneel te kunnen liften, daarom heb ik gasveren besteld die achteraf eventueel nog lichter of zwaarder gemaakt kunnen worden.

Zo langzamerhand wordt het tijd om de camper gereed te maken voor de RDW keuring voor het camperkenteken. Omdat ik geen aanpassingen aan de zitplaatsen heb gedaan is de keuring niet heel complex, de verlichting, constructie, maten, gewichten, papieren en wielafscherming moeten natuurlijk wel allemaal aan de eisen voldoen. De cabine heeft nu 6 zitplaatsen en ik probeer de camper zo licht mogelijk te keuren zodat wel alle 6 de zitplaatsen behouden blijven.

De camper moet voor de keuring ook voldoen aan de eisen die de belastingdienst stelt aan een camper. Er moet onder andere een wasbak, een kookmogelijkheid, een bed en een watertank in zitten. Het grootste gedeelte van de keuken had ik al geplaatst maar het werkblad nog niet. Voordat ik dat kan doen moet ik een heleboel leidingen en kabels aanleggen voor de verlichting en apparatuur. De bossen kabels die van voren naar achteren en van links naar rechts lopen worden zo langzamerhand wel behoorlijk dik. Aan de hand van de verschillende schema’s is het straks de kunst om alles zo aan te sluiten dat het in één keer allemaal werkt. Leuke puzzel.

Na de RDW keuring, die zonder grote problemen is verlopen, kan ik de camper verder afbouwen. Heel veel klussen zijn al klaar maar er blijven nog zoveel grote en kleine klussen over…..

De badkamer is nog één van de grote klussen. Binnenkort hebben we een familie weekendje gepland en dan zou het wel fijn zijn als we in ‘Brut’ (dat is de naam die de camper inmiddels heeft gekregen) mee kunnen. Een WC is dan wel heel fijn en die kan er pas in als de rest van de badkamer ook grotendeels klaar is.

Uit ervaring weet ik dat de dunne plastic douchebakken in de fabriekscampers erg kwetsbaar kunnen zijn, daarom heb ik ervoor gekozen om een polyester douchebak te maken. Op de bodem maak ik een opstaande rand en de doucheafvoer had ik al in de bodem verwerkt. Na de voorbereidingen kan de douchebak voorzien worden van polyestermatten die ik met een soort hars insmeer zodat het een waterdichte bak wordt. Na een eerste grove laag gebruik ik later een laag met een fijnere polyestermat zodat de douchebak wat minder structuur krijgt. Nog wel voldoende om niet glas te worden uiteraard. Voor de afwerklaag heb ik een kleurstof gebruikt om de hars grijs te maken.

Nu ik alles zo opschrijf lijkt het allemaal best wel snel en eenvoudig te maken zo’n camper. In werkelijkheid was dat natuurlijk wel anders, vele avonden ben ik tot heel laat aan het klussen geweest om zover te komen. Met het einde in zicht wil ik alle vrije tijd het liefst aan Brut werken om hem zo snel mogelijk klaar te hebben. We maken al druk plannen om op pad te gaan, daar hebben we zo’n zin in!

Bij een tentenmaker heb ik de tent voor het hefdak op maat laten maken. In een piepklein doosje kwam deze binnen en eerst dacht ik dat de afmetingen nooit konden kloppen. Na het uitvouwen en nameten bleek het gelukkig toch in orde te zijn en kan ik aan de slag met de tent. Als dat klaar is dan is de camper helemaal waterdicht. De tent wordt aan de onderzijde met nieten vastgezet aan de zaagkant van het gat in het dak. Aan de bovenzijde monteer ik hem met aluminium strip tegen het plafond. Dan aan de buitenzijde een beetje afkitten en de binnenkanten afwerken met mooie kunststof profielen.

Om het werken wat makkelijker te maken en omdat de meeste meubels er nu in zitten kies ik er nu voor om de verlichting in de camper aan te leggen en aan te sluiten. Alle spotjes hebben touch-bediening waardoor je de lamp aan en uit kunt zetten door de lamp even aan te raken. De LED strips boven de kasten zijn wel te bedienen met een schakelaar en dimmer. Alle elektra wordt geregeld door een soort kast die ik in de cabine heb geplaatst onder de bijrijdersstoel. Deze kost zorgt voor een correcte schakeling van de koelkast, afzekering van verschillende apparatuur en verlichting, het opladen van de accu’s etc…. Het aansluiten van zo’n installatie is eigenlijk wel een van de leukste klussen, het is alleen wel wat frustrerend dat je uren bezig kunt zijn met kabels trekken en aansluitingen maken zonder dat je echt resultaat ziet. Het is dan wel een heerlijk gevoel als je de accuspanning erop zet en (bijna) alles het in één keer doet.

Daarna nog een spannend en nieuw klusje te gaan. Het maken van de aanzuigleiding voor de standkachel in de bestaande brandstoftank. Omdat we graag in de winter op stap willen lijkt een dieselkachel ons beter dan een kachel op gas. De gasvoorraad is beperkt en in Lapland is LPG lastiger verkrijgbaar.

Voor het plaatsen van de aanzuigleiding moet de brandstoftank gedemonteerd worden. Dit gaat best goed maar bij het ontkoppelen van de vlotter en aanzuigleidingen van de motor wordt het toch nog een beetje een smeerboel. Vervolgens wordt het flink puzzelen om een goede plek te vinden voor de aanzuigleiding van de kachel, aan de bovenzijde van de tank is maar weinig ruimte beschikbaar. Uiteindelijk lukt het om alles een goede plek te geven en de tank weer terug te plaatsen. De auto start weer en de tankmeter doet het ook nog goed. Klusje geslaagd dus.

Daarna maar aan de slag met het plaatsen van de brandstofpomp, de kist voor de kachel en de kachel zelf.

Na het plaatsen van de belangrijkste zaken is het nu wel hoog tijd voor wat aankleding en ons eerste weekendje proefkamperen. We hebben zin om eens te ervaren hoe onze plannen uitpakken, wat we nog anders moeten maken aan de camper en of alles goed functioneert. De camper is weliswaar nog lang niet klaar maar bruikbaar is ie wel.

Na dit heerlijke weekendje met weer een beetje tijd voor ontspanning ben ik nog steeds heel blij met het resultaat. De camper is lekker compact en makkelijk te parkeren, dat was voor ons wel belangrijk omdat we hem ook vaak willen gebruiken voor een nachtje weg naar vrienden of familie. Bijna alles doet het perfect en de slechtere bevindingen die we tot nu toe hebben zijn allemaal makkelijk op te lossen. Kortom, nog even aan de slag voor de laatste klussen en dan kan het echte reizen hopelijk beginnen.

De luifel en de fietsendrager waren nog niet gemonteerd, dat zijn natuurlijk wel redelijk essentiële zaken als je van zonbestemmingen en fietsen houdt.

Op het moment dat ik dit schrijf zit ik in Brut op mijn ’thuiswerkdag’ lekker achter mijn laptop. We hebben al een korte vakantie en heel veel overnachtingen volbracht in onze geliefde camper. Dit heeft echt goed uitgepakt, precies zoals we het voor ogen hadden. Deze camper geeft ons de vrijheid om de dingen te doen die we leuk vinden op een hele relaxte comfortabele manier. Het gemak van een douche, toilet en bed altijd in de buurt is fantastisch.

De afgelopen tijd heb ik nog heel veel klussen afgemaakt aan Brut. O.a. een zonnepaneel, achteruitrijcamera, omvormer, hordeur en her en der nog wat puntjes op de i. De druk is nu wel van de ketel omdat we ook al volop gebruik kunnen maken van de camper. Voorlopig het laatste klusje op de planning is een valnet voor Daan. Hij ligt vaak bij ons in bed in de ochtend en stil liggen doet ie al een tijdje niet meer. We willen liever niet dat hij uit bed valt!

Hieronder nog een kleine impressie van de reizen die we al gemaakt hebben. Het avontuur om de camper te bouwen sluiten we hierbij af en we hopen nog heel veel nieuwe avonturen in de vorm van reizen te kunnen maken. Dit project is mede zo’n succes geworden door de hulp van een aantal vrienden en familie, iedereen die me heeft gesteund bij mijn maffe plannen wil ik hierbij heel erg bedanken!